NEWS

In de komende periode ga ik op onderzoek in drie Residenties.
Tijdens deze Residenties zal ik mijn werkwijze verdiepen en nieuw werk ontwikkelen in samenwerking met actrice Karin Moog. Het onderzoek richt zich op wat het betekent om een oudere vrouw te zijn in een wereld die oscilleert tussen egalitaire vooruitgang en een heropleving van patriarchale systemen. Dit gebeurt vanuit drie verschillende invalshoeken: mijn schrijfpraktijk, waarin persoonlijke reflecties worden gecombineerd met universele thema’s en waarin mogelijke mondiale en kosmische toekomsten in meer egalitaire systemen orden beschreven worden; een reeks gesprekken en bewegingssessies met oudere vrouwen, die een perspectief bieden op het einde van het leven; en een onderzoek naar astrofysische beeldvorming, zoals zwarte gaten, als metaforen voor transformatie.
Hoe kan persoonlijke geschiedenis bijdragen aan maatschappelijke evolutie en collectieve mogelijkheden, en verbindingen leggen tussen het microscopische en het kosmische? We zullen deze materialen – van persoonlijke verhalen tot visuele en wetenschappelijke bronnen – verzamelen om theatrale vormen te ontwikkelen die de onderlinge verbondenheid van persoonlijke en universele ervaringen weerspiegelen.

Hiervoor is het noodzakelijk om dit materiaal te verzamelen en theatrale vormen te ontwikkelen die de verwevenheid van persoonlijke en universele ervaringen belichten, variërend van persoonlijke verhalen tot visuele en wetenschappelijke bronnen. Daarnaast wil ik een videoarchief creëren dat de lichamelijkheid van oudere vrouwen vastlegt.
Het onderzoeks- en ontwikkelingsproces in stappen:

1. Gesprekken met vrouwen van 80+ in Essen Nord, 60+ Senioren en WerkStadt.
2. Bewegingsmateriaal verzamelen, gebaseerd op hun fysieke gesteldheid, in een videoarchief.
3. De interviews en mijn tekstmateriaal analyseren.
4. In de studio werken met het archief van tekst en beweging.
5. Studie van theorieën en visuele representaties van het universum – zwarte gaten of botsende planeten; implosies en explosies als metaforen voor menselijke psychologische condities – en deze vergelijken met microben en andere kleine entiteiten in het menselijk lichaam.
6. We duiken dieper in metafysische fenomenen, met een 360-graden videoinstallatie, en voegen fysieke en vocale elementen toe, uitgevoerd door Karin Moog, als metaforen voor het universum als menselijke conditie: een ingestorte staat met een immens potentieel voor een nieuw begin.